Historia Parafii w Myczkowie
Początki istnienia Myczkowa sięgają XVI wieku. Pierwsze wzmianki o wsi Myczków pochodzą z 1580 roku. Na terenie miejscowości Myczków mieszkali katolicy obrządku rzymskiego i greckiego oraz w niewielkiej ilości Żydzi.
We wsi znajdują się dwa kościoły położone obok siebie. Pierwszy z budynków z 1899 roku wzniesiony z fundacji Jana Nepomucena Zatorskiego, właściciela tutejszego majątku. Miał on także być używany przez wiernych obrządku łacińskiego, ale prawdopodobnie sprawiało to pewne trudności. Dlatego jej fundator, ówczesny właściciel Myczkowa, Jan Nepomucen Wit Zatorski wybudowany w 1901 roku kościółek przeznaczony od początku dla ludności rzymskokatolickiej. Kościół ten jest pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Obie świątynie pełniły swoje role aż do czasu powojennych wysiedleń grekokatolików. Wtedy właśnie cerkiew została zamknięta i niszczała przeznaczona jako magazyn. Natomiast kościółek p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa cały czas był używany przez wiernych obrządku łacińskiego.
Pierwszemu powojennemu proboszczowi Parafii w Polańczyku, ofiarnemu i oddanemu kapłanowi ks. Franciszkowi Stopie, mimo zabiegów i starań, nie udało się odzyskać zamkniętej cerkwi. Ówczesne władze planowały jej rozbiórkę. Do tego jednak nie doszło. Dopiero dzięki inicjatywie ks. bpa Ignacego Tokarczuka i postawie ks. Wiktora Obrockiego oraz części mieszkańców wsi w 1977 roku została przywrócona do celów kultu religijnego. Odzyskana świątynia była bardzo zniszczona, ale dzięki zaangażowaniu księży proboszczów i mieszkańców parafii została gruntownie odremontowana. Ponieważ ta świątynia była większa, w niej zaczęto odprawiać nabożeństwa. Po wyremontowaniu został on poświęcony, a w sierpniu 1981 roku została erygowana Parafia p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Myczkowie. Kościół posiada nowe wyposażenie wnętrza. Polichromia wykonana została w roku 1986 przez Stanisława Zimę z Lubatowej. W mniejszym kościółku pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa odprawiana jest Msza św. odpustowa i część liturgii Triduum Paschalnego oraz służy jako kaplica pogrzebowa.
Pomiędzy kościołami znajduje się murowana dzwonnica, wybudowana według projektu Józefa Kruka z Leska w 1999 roku. Znajdują się na niej cztery dzwony. Na górze stary dzwon z cerkwi, a trzy pozostałe są nowe, wykonane przez Odlewnię Dzwonów J. Felczyńskiego w Przemyślu.